Poradnik / Skuteczność Nordic Walking w leczeniu otyłości


Do udziału w tym badaniu zgłosiło się 12 otyłych osób trenujących nordic walking (NW) oraz 11 osób otyłych o odpowiednim BMI, trenujących chód (W). W ciągu 12 tygodni uczestnicy wykonywali 3 zaprogramowane sesje ćwiczeń tygodniowo; 1 nadzorowaną przez badaczy i 2 wykonywane indywidualnie. Wszystkie sesje treningowe odbywały się na świeżym powietrzu i składały się z rozgrzewki (5-10 min), treningu interwałowego (30 min) i odpowiedniego schłodzenia (5-10 min). Program treningowy składał się z 6 kolejnych serii po 5 min każda. Podczas każdej sesji, po 4-minutowym okresie umiarkowanego wysiłku fizycznego, odpowiadającego preferowanej prędkości chodu (z kijkami lub bez, zależnie od grupy), następował 1-minutowy okres bardziej intensywnego wysiłku fizycznego, odpowiadającego maksymalnej prędkości chodu (z kijkami lub bez, zależnie od grupy). Podsumowując, należy podkreślić, że obecne wyniki pokazują, że NW może być użytecznym narzędziem do poprawy sprawności sercowo-naczyniowej u wcześniej siedzących otyłych kobiet w średnim wieku, które zazwyczaj nie są w stanie chodzić wystarczająco szybko lub długo, aby taka reakcja wystąpiła. Ponadto, aby uzyskać korzyści zdrowotne wynikające z ćwiczeń fizycznych, ważne jest nie tylko rozpoczęcie programu aktywności fizycznej, ale także przestrzeganie go, co prowadzi do zmiany stylu życia. W świetle naszych ustaleń, aktywność NW wydaje się wyraźnie spełniać to kryterium.


12 obese subjects trained in Nordic walking (NW) and 11 BMI matched obese subjects trained in walking (W) volunteered to take part in this study. Over a 12-week period, the subjects performed 3 programmed exercise sessions per week; 1 supervised by the study investigators, and 2 performed individually. All exercise training sessions were performed outdoors and consisted of warm-up (5 – 10 min), interval training (30 min) and appropriate cool-down (5 – 10 min). The training program, consisted of 6 successive bouts of 5 min each. During each bout, a 4-min period of moderate exercise, corresponding to the individual preferred walking speed (with or without poles according to the group), was followed by a 1-min period of more intense exercise, corresponding to the individual maximal walking speed (with or without poles according to the group). To conclude, it should be emphasized that the present findings demonstrate that NW could be a useful tool for improving cardiovascular fitness in previously sedentary obese middle-aged women who are usually unable to walk fast enough or long enough for this response to occur. Moreover, to obtain the health benefits of exercise, not only it is important for individuals to initiate a physical activity program, but they must adhere to the program, creating a lifestyle change. In the light of our findings, NW activity clearly seems to meet this criterion.