Poradnik / Wpływ kijków do chodzenia na element przywodzenia kolana u pacjentów z koślawością
Trzydziestu czterech pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego przedziału przyśrodkowego (OA) i skrzywieniem kolana poddano trójwymiarowej (3D) analizie chodu z użyciem i bez użycia kijków do chodzenia. Warunki były randomizowane, a prędkość chodu była utrzymywana na poziomie +5% samodzielnie wybranej prędkości stanu początkowego. Kij trzymany w ręce po stronie nieuszkodzonej był wyposażony w czujnik siły nacisku.
Chociaż wyniki są różne u różnych pacjentów i mogą być związane z indywidualną techniką, to ogólne wyniki sugerują, że kijki do chodzenia nie zmniejszają momentu przywodzenia kolana, a zatem prawdopodobnie nie zmniejszają przyśrodkowego przedziału przedziału mięśniowego. a więc prawdopodobnie nie zmniejszają obciążeń przedziału przyśrodkowego u pacjentów z gonartrozą varus. Zmniejszenie obciążenia stawu kolanowego nie powinno być wykorzystywane jako uzasadnienie dla stosowania kijków do chodzenia u tych pacjentów.
Thirty-four patients with medial compartment knee osteoarthritis (OA) and varus alignment underwent three dimensional (3D) gait analysis with and without using walking poles. Conditions were
randomized and walking speed was maintained +5% of the self-selected speed of the initial condition. The pole held in the hand of the unaffected side was instrumented with a compression load cell.
Although results are variable among patients, and may be related to individual technique, these overall findings suggest that walking poles do not decrease knee adduction moments, and
therefore likely do not decrease medial compartment loads, in patients with varus gonarthrosis. Decreases in knee joint loading should not be used as rationale for walking pole use in these patients
Znajdź trenera